III Niedziela Zwykła rok C Ne 8,1-4a.5-6.8-10 Ps 19 1 Kor 12,12-30 Łk 1,1-4;4,14-21 Liturgia Słowa wg lekcjonarza z 2015 roku Liturgia Słowa do odsłuchania (wersja wideo) Liturgia Słowa według starego lekcjonarza Mamy nadzieję, że pomoże to czytelnikom w pełniejszym przeżywaniu spotkania z Chrystusem podczas Eucharystii oraz w coraz lepszym odczytywaniu skierowanego do nas Słowa Bożego i wprowadzaniu go w życie. Zapraszamy do lektury i refleksji. XV NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK A. Czytania mszalne. Druga Niedziela zwykła. Rok C, II Kolor szat: zielony Liturgia dnia . 16. dzień roku 15. środa Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Alberta Wielkiego Oto słowo Pańskie. XXXII Niedziela Zwykła Propozycje śpiewów - XXXII Niedziela Zwykła XXXII NIEDZIELA ZWYKŁA - ROK C Troska o wieczność Zmartwychwstanie ciał Z perspektywy zmartwychwstania Mam dobrą nadzieję Z nadzieją nieba. Wideokomentarz Od słowa do Słowa. 32 niedziela zwykła C. Powód o wiele mniej ważny przedstawił trzeci ewentualny kandydat na ucznia Chrystusa. Wyraził zgodę pójścia za Panem, pragnął jeszcze wrócić na chwilę do domu, by pożegnać się z najbliższymi. Rzecz po ludzku zupełnie zrozumiała: wypadało pożegnać rodzinę, gdy się odchodziło nie wiadomo dokąd i nie wiadomo na jak długo. To jest prawo Ewangelii. Dlatego na ewangelicznej drodze płaci się sobą, rezygnacją z wszystkich doczesnych wartości dla Chrystusa, ponieważ On również płaci sobą. Może to zrozumieć tylko ten, kto prawdziwie kocha, bo jest to prawo miłości. Dopiero wtedy, kiedy człowiek prawdziwie kogoś kocha, potrafi dla niego zrezygnować ze Niedziela zwykła, rok C 2 Sm 12,1.7b-10.13 Ps 32 Ga 2,16.19-21 Łk 7,36-8,3 Liturgia Słowa wg lekcjonarza z 2015 roku Liturgia Słowa według starego lekcjonarza 21. niedziela zwykŁa (rok c) uroczystoŚĆ wniebowziĘcia nmp; 20. niedziela zwykŁa (rok c) 19. niedziela zwykŁa (rok c) adoracje: 1. niedziela sierpnia; 18. niedziela zwykŁa (rok c) 17. niedziela zwykŁa (rok c) 16. niedziela zwykŁa (rok c) 15. niedziela zwykŁa (rok c) 14. niedziela zwykŁa (rok c) adoracje: 1. niedziela lipca Jezus, który zna każdego człowieka, akceptuje nas takich, jacy jesteśmy. Nie oznacza to jednak aprobaty do złego postępowania. Widzimy to zarówno na przykładzie Szymona, jak i jawnogrzesznicy. Jak Bóg, który jest Miłością, poznaje na, patrząc wzrokiem miłości, tak my również docieramy do Boga przez miłość. Po Komunii św. modlić się będziemy, by nam Bóg miłosierny przywrócił pełne zdrowie duszy i tak nas przemienił swoją łaską i wspierał, byśmy się zawsze Jemu podobali. Wejdźmy w ten modlitewny nastrój i kontrolujmy swój modus vivendi, by drzwi do Królestwa nie były dla nas za ciasne. Wciąż nie jest za późno. 21. dwgKB9. Liturgia Słowa wg lekcjonarza z 2015 roku PIERWSZE CZYTANIE Pwt 30, 10-14 Prawo Boże nie przekracza ludzkich możliwości Czytanie z Księgi Powtórzonego Prawa Mojżesz powiedział do ludu: «Będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, przestrzegając Jego poleceń i postanowień zapisanych w księdze tego Prawa; wrócisz do Pana, Boga swego, z całego swego serca i z całej swej duszy. Polecenie to bowiem, które Ja ci dzisiaj daję, nie przekracza twych możliwości i nie jest poza twoim zasięgiem. Nie jest w niebiosach, by można było powiedzieć: „Któż dla nas wstąpi do nieba i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”. I nie jest za morzem, aby można było powiedzieć: „Któż dla nas uda się za morze i przyniesie je nam, a będziemy słuchać i wypełnimy je”. Słowo to bowiem jest bardzo blisko ciebie: w twych ustach i w twoim sercu, byś je mógł wypełnić». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY Ps 69 (68), 14. 17 i 30. 31 i 33-34. 36-37 (R.: por. 33b) Refren: Ożyje serce szukających Boga. Panie, modlę się do Ciebie * w czas łaski, o Boże. Wysłuchaj mnie w Twojej wielkiej dobroci, * w Twojej zbawczej wierności. Refren. Wysłuchaj mnie, Panie, bo miłość Twoja jest łaskawa, * spojrzyj na mnie w ogromie swego miłosierdzia. Jestem nędzny i pełen cierpienia, * niech pomoc Twa, Boże, mnie strzeże. Refren. Pieśnią chcę chwalić imię Boga * i wielbić Go z dziękczynieniem. Patrzcie i cieszcie się, ubodzy, † niech ożyje serce szukających Boga. * Bo Pan wysłuchuje biednych i swoimi więźniami nie gardzi. Refren. Gdyż Bóg ocali Syjon i miasta Judy zbuduje, * tam będą mieszkać i mieć posiadłości. To będzie dziedzictwem potomstwa sług Jego, * miłujący Jego imię przebywać tam będą. Refren. albo: PSALM RESPONSORYJNY Ps 19 (18), 8-9. 10-11 (R.: por. 9a) Refren: Nakazy Pana są radością serca. Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości. Jego słuszne nakazy radują serce, * jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy. Refren. Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, * sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne. Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, * słodsze od miodu płynącego z plastra. Refren. DRUGIE CZYTANIE Kol 1, 15-20 Wszystko zostało stworzone przez Chrystusa i dla Niego Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Kolosan Chrystus Jezus jest obrazem Boga niewidzialnego – Pierworodnym wobec każdego stworzenia, bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy to Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone. On jest przed wszystkim i wszystko w Nim ma istnienie. I On jest Głową Ciała – Kościoła. On jest Początkiem. Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał bowiem Bóg, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia i aby przez Niego znów pojednać wszystko z sobą: przez Niego – i to, co na ziemi, i to, co w niebiosach, wprowadziwszy pokój przez krew Jego krzyża. Oto słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Por. J 6, 63c. 68c Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem. Ty masz słowa życia wiecznego. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA Łk 10, 25-37 Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego». Jezus rzekł do niego: «Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie!» Oto słowo Pańskie. Enlightening Images z Pixabay Czego pragnie moje serce? Przecież nie mam pretensje, że na górskich szlakach postawiono drogowskazy. Czemu boczę się na Boga, który w drodze przez życie postawił mi drogowskazy przykazań, by łatwiej było mi słuchać serca? O Bogu, o człowieku i o nadziei. W rytmie czytań roku liturgicznego. Przykazania nas niewolą? Ha. Tak naprawdę wskazania przykazań przypominają nam tylko to, co tak naprawdę siedzi w naszych sercach. Nie mamy wątpliwości gdy chodzi o zdecydowaną większość przykazań. Nie chcemy zabijać, bić, kraść, okłamywać... W gruncie rzeczy tęsknimy też za miłością wielką i czystą, bo wiemy, że zdradzając uwłaczamy także sobie; bo nie nie kochaliśmy jak trzeba... W czym więc problem? To wrażenie, że Bóg nas niewoli jest błędne. On tak naprawdę tylko wspiera to, czego pragnie nasze serce.... Portal 93 Od słowa do Słowa 15 niedziela zwykła C DODANE AKTUALIZACJA DODANE «« | « | 1 | » | »» O BYCIU BLIŹNIM DLA INNYCH _________________________________________ Księga Powtórzonego Prawa (Pwt) 30, 10-14Psalm (Ps) 69List do Kolosan (Kol) 1, 15-20Ewangelia św. Łukasza (Łk) 10, 25-37 _________________________________________ Wypowiedź Mojżesza o słowie, które jest bardzo blisko każdego z nas, zinterpretował św. Paweł. Słowem tym jest Ewangelia, której sednem jest miłość. Mojżesz mówi, że słowo to jest w naszych ustach i w naszym sercu (Pwt 30, 14). Apostoł wyjaśnia, że słowo, które jest w ustach to wyznanie wiary, że Jezus jest Panem, a to co jest w sercu, to wiara w to, że Bóg Ojciec wskrzesił Chrystusa z martwych (List do Rzymian (Rz) 10, 8-10). “Sercem przyjęta wiara prowadzi do usprawiedliwienia, a wyznawanie jej ustami do zbawienia” (Rz 10, 10). Drugie czytanie, które jest hymnem o Chrystusie, ukazuje nam co to znaczy, że Jezus jest Panem (Kol 1, 15-20). Jezus jest przedstawiony jako pierworodny wszelkiego stworzenia i pierworodny z tych, którzy pomarli. Jezus jest Panem czyli ma pierwszeństwo “we wszystkim” (Kol 1, 18). To On jest “ikoną Ojca”, to w Nim wszystko zostało stworzone i w Nim zamieszkała pełnia bóstwa. Kiedy sercem przyjmujemy, że Chrystus powstał z martwych, wierzymy świadectwu apostołów, którzy Go widzieli po zmartwychwstaniu wyznając, że On jest jedynym, który pokonał śmierć. Dlatego też wraz z apostołem możemy wołać: “O śmierci, gdzież jest zwycięstwo twoje?” (1 List do Koryntian 15, 55). Tego Chrystusa, który jest “ikoną Ojca”, słyszymy dziś opowiadającego nam jedną z najpiękniejszych przypowieści. Według Ojców Kościoła, człowiek schodzący z Jerozolimy do Jerycha to symbol człowieka po grzechu. Jerozolima symbolizuje raj, Jerycho świat, a zbójcami, którzy nas tak okrutnie poranili, są zbuntowane przeciwko Bogu niewidzialne potęgi (Kol 1, 16). Samarytanin, który zapowiedział swój powrót to Chrystus, a gospoda to Kościół, gdzie doświadczamy uzdrowienia przez Słowo Boże, sakramenty, katechizację i uczynki miłosierdzia. Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie jest umieszczona pomiędzy dwoma pytaniami. Uczony w Prawie pyta Jezusa: “A kto jest moim bliźnim?” (Łk 10, 29). Jezus natomiast pyta uczonego: “Kto okazał się bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?” (Łk 10, 36). Uczony zadaje pytanie ze swoje perspektywy, Jezus natomiast pyta z perspektywy osoby cierpiącej, której nikt nie chce pomóc i która sama sobie nie jest w stanie pomóc. W przykazaniu “Miłuj bliźniego swego jak siebie samego” nie chodzi o to, by teoretycznie roztrząsać kwestię, kto jest MOIM bliźnim, ale by się rozejrzeć wokół i zapytać siebie: dla kogo ja jestem bliźnim? Przypowieść ma jeszcze jeden interesujący aspekt. “Ten, który okazał miłosierdzie” (Łk 10, 37) to nie Izraelita, lecz Samarytanin. Co się dzieje kiedy Samarytanin pomaga Izraelicie (zob. 2 Księga Królewska 17, 24-41, Ewangelia św. Jana 8,48)? Co się dzieje, kiedy Izraelita jest zaproszony by naśladować Samarytanina (Łk 10, 37)? Pękają mury nieprzyjaźni (List do Efezjan 2,14). Jezus przyszedł by wszystko ze sobą pojednać, przywracając pokój przez krew swego krzyża. Czy jesteśmy gotowi pokochać tych, których nauczono nas pogardzać? Przypowieść jest interpretacją przykazania miłości (Łk 10, 27). Nie chodzi w nim o to byśmy sobie wybierali bliźnich według naszego upodobania. Jezus umarł za grzechy całego świata, On oddał życie za nas, gdy byliśmy nieprzyjaciółmi Boga (Rz 5, 10). Jesteśmy w Nim wezwani, by z obojętności przejść do troski o drugiego człowieka. Kapłan i lewita przeszli na drugą stronę drogi, Samarytanina widok cierpiącej osoby poruszył do głębi. Tak Chrystusa poruszają nasze cierpienie, nasz upadek moralny. Wezwanie, “Idź, i ty czyń podobnie” (Łk 10, 37), które kończy dzisiejszą Ewangelię jest wezwaniem do naśladowania Chrystusa. Idźmy więc i czyńmy podobnie, jak czynił Chrystus, nasz Zmartwychwstały Pan, stając się bliźnimi dla tych, których cierpienia świat nie chce dostrzec. Dziś szczególnie są to dzieci poczęte oraz prześladowani po całym świecie nasi braci i siostry w wierze.